Vol trots

Naast onze klusperikelen is er natuurlijk ook nog het 'gewone' werk waaraan ik deze week weer ben begonnen. Het viel even zwaar om de 130 mailtjes uit mijn inbox te verwerken en een goede actielijst te maken, maar ik ben een heel eind. Tussen alle bedrijven door kregen we vanmorgen goed nieuws; Biogen Idec is voorpagina nieuws in het Algemeen Dagblad vandaag (in de goede zin van het woord). Eén van de twee medicijnen die ons bedrijf ontwikkelt is positief in het nieuws gekomen door de grote vooruitgang die patiënten boekten. Dit wilde in natuurlijk graag met jullie delen. Onderstaand de twee artikelen die vandaag in het Algemeen Dagblad zijn verschenen.

Liefs Y.

From Biogen Idec

From Biogen Idec

Van knutselsmurf naar Berta de Bouwer

From verhuiskaart

Wauw, wat zijn de afgelopen weken snel gegaan. Maar wat hebben we al een hoop gedaan! Hoog tijd dus voor een update. Aangezien we bij mijn schoonmams verblijven en de verbouwing lichamelijk best uitputtend is, had ik simpelweg niet eerder de puf om eerder een blogje te posten.

Laat ik eerst even beginnen met een pre-verbouwingsupdate. Door alle voorbereidingen heb ik al een tijd geen foto's meer geplaatst en heb ik zelfs niet vertelt dat Harold en ik alweer 3 jaar samen zijn. Om dit te vieren heb ik Harold verrast met een romantische tandemtour van 5 uur door Amsterdam. Van Harold kreeg ik een setje gouden oorbellen die bij mijn ketting - die ik voor mijn verjaardag had gehad- passsen. Hierbij een kleine foto impressie van de dag.

Fietstocht

Wil je zelf ook zo'n tour boeken kijk dan even op http://www.regeltmaart.nl/ onder het kopje 'paradepaardjes', zeker een aanrader!

Ook zijn we onlangs op kraamvisite geweest bij Robert en Ana. De geboorte van hun drieling was erg turbulent omdat één kindje het helaas niet heeft gehaald. Maar ze zijn zielsgelukkig met de andere twee wondertjes die hun gezinnetje compleet hebben gemaakt. We waren dan ook supertrots dat we een hele middag met ze hebben mogen knuffelen:

Kraambezoek Roana en Joshua

Maar goed, terug naar de verbouwing. Sommige van jullie hebben onze verhuiskaart per post mogen ontvangen. In mijn ogen geeft de kaart perfect weer hoe we ons met onze nieuwe woning voelen. Voor degene die geen kaart hebben gekregen, het plaatje bovenaan deze blog is van onze verhuiskaart, het gedichtje stond achterop. We hebben veel leuke reacties gekregen en (nog leuker) ook al veel kaarten die ik mooi op het raam in de woonkamer heb gehangen. Als ik het even niet meer zie zitten en de verf en thinner mijn vrolijke hersencellen enigsinds hebben aangetast kijk ik naar de vele kaarten en vrolijk ik meteen weer op.

We zijn ontzettend warm en welkom ontvangen in onze buurt. Van onze directe buren (Laurence & Romana) hebben we een ontzettende mooie bos bloemen gehad waardoor het huis meteen een stukje 'thuis' werd. De andere buren uit de straat kwamen zich één voor één voorstellen als we in en om het huis aan het klussen waren. Stuk voor stuk vertelden ze hoe gezellig de buurt is en vooral ook hoe veilig. We hebben echt een goede keuze gemaakt! De eerste dag dat het huis echt van 'ons' was lag er een briefje in de bus met een uitnodiging voor het buurtfeest op 23 mei. We hebben ons natuurlijk meteen aangemeld en het was een groot succes. Het was tot in de puntjes georganiseerd door studenten van het CIOS en het was er erg gezellig. Zo hebben we nog meer buren kunnen ontmoeten en werd het ons meteen duidelijk dat de buurt een gezellige mix is van jonge en oudere gezinnen. Vooral ons (nieuwe en erg schattige) buurjongentje Ryan stal de show. Met zijn 1 1/2 jaar weet hij zijn charmes goed te gebruiken. Ik heb hem in ieder geval al in mijn hart gesloten. Ik heb geprobeerd om wat foto's te maken van het buurtfeest (zie onderstaand) maar veel zijn helaas niet helemaal scherp (lang leve de GSM camera).

Buurtfeest

Wat het huis zelf betreft, we mogen niet klagen! De tegenslagen zijn minimaal (wat verkeerde verf dankzij de GAMMA) en de vorderingen maximaal. De middelste verdieping is klaar. Onze spullen zijn zelfs al verhuisd en opgeslagen in één van de kamers. De muur van de woonkamer naar de keuken is uitgebroken en de electricien en de loodgieter hebben de leidingen omgelegd zodat onze nieuwe keuken kan komen. Gisteren en eergisteren zijn de dakkapellen gezet (in twee ochtendjes !!!) en zijn we begonnen aan het schuren van de kozijnen beneden. Ik (zei de gek) heb een begin gemaakt aan het 'uitjekkeren' van de tegelvloer in de keuken en vanavond hoop ik dat klusje ook geklaard te hebben.

We hebben ontzettend veel hulp gehad uit alle hoeken! Harold zijn mams staat dag in dag uit te klussen en is (ondanks haar hernia) met geen 10 knuppels uit ons huis weg te slaan. Harold zijn zwager is ook een grote hulp en geeft al zijn vrije dagen op om ons te helpen. Verder hebben we heel wat handige handjes gehad die kwamen helpen... bedankt hiervoor!! Maar... we zijn er nog lang niet. Na alles af te hebben gebroken gaan we nu alles opbouwen. Harold is vanaf 1 juni 2 weken vrij en ik hoop de derde week van juni nog een weekje te kunnen investeren in het huis. Eind juni moet de vloer er in liggen en komt de keuken. Ook moet er in de tussentijd gestuct worden en komt er (waarschijnlijk) een nieuw plafond in waar Erkan ons bij gaat helpen - waar we hem meer dan dankbaar voor zijn. Daarna gaan we beginnen aan ons torenkamertje op de tweede verdieping en WAUW wat is daar al een ruimte ontstaan. Hier nog een kleine impressie van alle verbouwingsperikelen:

Verbouwing

Kortom, een project om trots op te zijn. We liggen goed op schema en vinden elkaar nog steeds lief! Ik denk dat het een heel mooi resultaat gaat worden!

Liefs Y.