Trotse ouders

Time flies when you’re having fun. Dat klopt in mijn geval wel degelijk. Het is alweer ruim anderhalve maand sinds mijn laatste blog maar het voelt als gisteren. Uiteraard had ik de eerste weken het excuus dat typen wat lastig ging maar voor de afgelopen twee weken geld gewoon: ik had er even geen zin in! Maar goed, om te voorkomen dat van uitstel afstel komt dan hier maar weer een kleine samenvatting van de afgelopen paar weken (in omgekeerd chronologische volgorde ;-)) :

Te beginnen met mijn lichamelijke gesteldheid. Ik moet zeggen dat ik erg geboft heb... dat klinkt misschien wat gek uit de mond van iemand die onlangs twee armen in het gips had, maar het klopt wel degelijk. Achteraf gezien heb ik namelijk weinig pijn gehad en inmiddels, twee weken nadat het gips eraf is gegaan, kan ik bijna alles alweer volledig. Ik ben een week na het ongeluk weer aan het werk gegaan (met dank aan Sandra die een taxiservice had geregeld) en deze week begin ik zelfs weer met sporten; donderdag is mijn eerste Zumba les! Daarnaast valt er in ons huis nog meer dan genoeg te ‘sporten’ (detail: ben inmiddels behoorlijk wat kilo's kwijt). Afgelopen week was ik een weekje vrij om flink aan de slag te gaan maar helaas was Harold ook veel thuis. Ja, je leest het goed... in dit geval HELAAS want de laatste tijd hebben Harold en ik niet echt een productieve uitwerking op elkaar. We hebben het zeg maar TE gezellig: uitslapen, saampies uitgebreid ontbijten, nog ff een filmpje kijken, naar de stad, boodschapje doen (vooruit nog maar een filmpje huren voor ’s avonds) en dan is de dag zo weer voorbij. Dus heb ik mijzelf dit weekend in de raceversnelling moeten zetten om in ieder geval nog een klein beetje met een voldaan gevoel vandaag weer aan mijn werkweek te kunnen beginnen.
Hoewel we nog een waslijst aan klusjes hebben die gedaan moeten worden heb ik mijn tweede week vakantie toch maar ingetrokken zodat ik tussen kerst en oud en nieuw nog lekker een weekje thuis kan zijn. En daarnaast krijgen we waarschijnlijk toch niet alles af voor de housewarming, dus kijken we hoe ver we komen. Wel zijn we een fortuin lichter geworden afgelopen week. We zijn namelijk vrijdag (eindelijk) geslaagd voor nieuwe meubels. En het beste nieuws: op de eettafel na wordt alles a.s. vrijdag geleverd! Ook hebben we de gordijnen besteld maar die zijn pas over een week of drie klaar:

huis

Mijn vakantie begon helemaal leuk want samen met twee vrouwelijke collega’s van Harold en hun mannen zijn we vorige week zaterdag naar ’t Zand in Almere geweest. Voor wie niet weet wat dat is: “Geen tv gekeken of radio geluisterd de laatste paar weken???” voor wie het wel weet; ik hoop dat je er bij was!. Het was namelijk echt super! Zowieso was het gezelschap super, maar ook de artiesten zorgden voor een perfecte sfeer. Tenslotte nog de zon op ons knarretje en een heerlijke zomerdag was compleet. En wat een toplocatie aan het strand! Check hier een kleine fotocompilatie:



Ik eindig deze keer met het allerleukste nieuwtje (save the best for last). We zijn namelijk sinds 3 weekjes de trotse papa en mama van ons kleine kattekind die luistert naar de naam Sparky. Hoewel ik me af en toe een politieagente voel (“Nee Sparky, je mag niet via mijn – blote – been omhoog klimmen” “Sparky de bank is geen onderdeel van je krabpaal”) genieten we met volle teugen van deze kleine druktemaker! Hij is ook alweer enorm gegroeid in een paar weken tijd en hij wordt steeds brutaler. Sinds deze week mag hij ook naar buiten waar hij als een held (op sokken) rondloopt. Af en toe moeten we wel ‘to the rescue’ want meneer heeft een beetje last van hoogtevrees. Kortom, ons gezinnetje is weer compleet (voor nu)!