The Melody's of My Life

Vandaag is mijn vrije dag. En hoewel ik me vandaag ook écht op mijn studie moet storten besluit ik even pauze te houden om wat leuke muziek te downloaden en weer eens een verhaaltje te posten. Terwijl ik dit schrijf luister ik naar mijn inmiddels vergaarde muziekjes en krijg ik ongepland een beetje een melodramatisch gevoel. Muziek is voor mij magisch (maar dat zit dan waarschijnlijk meer in m'n genen) en zoveel meer dan een paar leuk rijmende zinnen met een melodietje eronder. Muziek is voor mij 'a way of life'... Wanneer ik verdrietig ben, zet ik muziek op om me vrolijk te maken. Wanneer ik blij ben zet ik muziek op om lekker uit mijn dak te gaan. Wanneer ik in een verliefde bui ben trek ik Harold de spreekwoordelijke dansvloer op en schuifelen we de huiskamer door op muziek. Zelfs wanneer ik wil ontspannen lukt dat echt niet zonder muziek.

Lang heb ik me geschaamd voor de playlist op mijn bandjes (long-long ago), CD's en tegenwoordig iTunes, vanwege het feit dat ze vaak zo anders zijn dan die van mijn leeftijdsgenoten. Maar nu ben ik er juist trots op! Wie mijn playlist afluistert krijgt een mooie blik op wie ik ben en waar ik om geef. Een mooi voorbeeld is misschien wel de nummers die ik vandaag heb gedownload en waarom:

"Raise your glass" van Pink omdat het zo'n heerlijk nummer is om even de dag achter je te laten; gewoon meeblehren. "Zachte G Harde L" van Jos van Oss omdat het nu echt weer bijna Carnaval is! "Kronenburg Park" van de Frank Boeijen Groep omdat het een raak nummer is en het me even terugbrengt naar de heerlijke avond met Harold tijdens De Vrienden Van Amstel Live. Wat nummers van Brandy omdat ze me herinneren aan mijn late pubertijd en alle perikelen die daarbij hoorden. Hetzelfde geldt voor wat nummers van Bryan Adams waar ik in moeilijke tijden juist kracht uit haalde. En het nummer "Blowin' in the Wind" van Bob Dylan brengt me terug naar die talloze keren met mama op de bank terwijl ze dit nummer zoetgevooisd zong met haar gitaar op schoot...

Maar zo af en toe hoor ik ergens een nummer en schrijf ik 'm snel op. Vaak om de tekst die me dan op dat moment raakt. Zo hoorde ik laatst ergens tijdens een TV serie het nummer "The Gambler" van Kenny Rogers en de tekst raakte me meteen, vooral het refrein:

You got to know when to hold 'em, know when to fold 'em

Know when to walk away, know when to run
You never count your money, when you're sittin' at the table
There'll be time enough for countin', when the dealin's done.

Nooit gedacht dat het pokerspel een parallel zou hebben met het leven, maar ik vind 'm treffend! Treffend omdat ik niet altijd deze levenslessen heb gevolgd of kunnen volgen en daarmee de nodige keren op mijn snufferd ben gegaan. Te vaak heb ik me vastgeklampt aan mensen waar ik me achteraf beter niet aan vast had kunnen klampen, maar ook zo vaak heb ik afscheid genomen van mensen die juist zo waardevol waren. En lang niet vaak genoeg ben ik weggelopen in situatie waar ik zelfs weg had moeten rennen. Maar mijn 'blessings' ben ik ALTIJD blijven tellen... iedere dag weer. Dit heeft me - tot de dag van vandaag - een dankbaar mens gemaakt. En het heeft er zonder twijfel voor gezorgd dat ik nu meer 'blessings' te tellen heb dan ooit!

Liefs Y.

The Gambler by Kenny Rogers

On a warm summer’s evenin’ on a train bound for nowhere,
I met up with a gambler; we were both too tired to sleep.
So we took turns a starin’ out the window at the darkness
‘Til boredom overtook us, and he began to speak.

He said, “Son, I’ve made my life out of readin’ people’s faces,
And knowin’ what their cards were by the way they held their eyes.
So if you don’t mind my sayin’, I can see you’re out of aces.
For a taste of your whiskey I’ll give you some advice.”

So I handed him my bottle and he drank down my last swallow.
Then he bummed a cigarette and asked me for a light.
And the night got deathly quiet, and his face lost all expression.
He said, “If you’re gonna play the game, boy, ya gotta learn to play it right.

You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em,
Know when to walk away and know when to run.
You never count your money when you’re sittin’ at the table.
There’ll be time enough for countin’ when the dealin’s done.

Now ev’ry gambler knows the secret to survivin’
Is knowin’ what to throw away and knowing what to keep.
‘Cause ev’ry hand’s a winner and ev’ry hand’s a loser,
And the best you can hope for is to die in your sleep.”

So when he’d finished speakin’, he turned back towards the window,
Crushed out his cigarette and faded off to sleep.
And somewhere in the darkness the gambler, he broke even.
But in his final words I found an ace that I could keep.

You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em,
Know when to walk away, know when to run.
You never count your money when you’re sittin’ at the table.
There’ll be time enough for countin’ when the dealin’s done.

You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em,
Know when to walk away, know when to run.
You never count your money when you’re sittin’ at the table.
There’ll be time enough for countin’ when the dealin’s done.

You got to know when to hold ‘em, know when to fold ‘em,
Know when to walk away, know when to run.
You never count your money when you’re sittin’ at the table.
There’ll be time enough for countin’ when the dealin’s done.