I'm in heaven... Baby-heaven

Mijn allereerste Shopping Spree is een feit! Terwijl Little Miss Sunshine haar middagtukje deed onder het wakend oog van papa, maakte ik de oversteek naar de overkant van onze straat. Daar stond ik oog in oog met Mummy Heaven; Buy Buy Baby. Ik probeerde - terwijl ik licht kwijlend naar binnen liep - mijn ogen terug te plaatsen in hun kassen. Enorme stellages vol met alles wat baby ademt. Alles, maar dan ook alles wat je maar voor je baby kunt bedenken - en meer - stond daar uitgestald. En daar liep ik dan, like a kid in a candy-store, zonder begeleiding rond... Met de constante mantra "Heb ik dat echt nodig?" in mijn hoofd liep ik rek voor rek de winkel door. Ik zag uitvindingen waarvan ik het bestaan niet wist - en waarvan ik soms ook het nut afvroeg. Zoals een soort kapje waarmee je de haren van je kind kunt uitspoelen zonder zeepoogjes. Of een sabbelnetje waar je een stukje fruit in kunt stoppen waar je kind aan kan sabbelen... Ik was vooral onder de indruk van de borstvoedingsafdeling. Daar kunnen we in Nederland nog wel een puntje aan zuigen.
Uiteindelijk viel de schade voor mijn portemonee mee, maar ik kan niet beloven dat ik niet per ongeluk later deze vakantie nog een keer in deze winkel ga belanden.

Natuurlijk was het vandaag ook tijd voor een beetje sightseeing. Omwille van de kleine dame bouwen we het tempo langzaam op. Dat is ook wel nodig, want de overgang van ons muisstille durpke naar deze immens drukke stad is zelfs voor ons soms overweldigend, laat staan voor zo'n kleine uk. Voor het eerst gingen we met de metro, maar die bleek ten eerste niet zo heel buggy vriendelijk te zijn en ten tweede iets teveel geluidsgeweld voor de kleine dame. Via the Meatpacking District liepen we langs de Hudson River; een prachtig plekje New York! In de verte zagen we de One World Trade Center, onwillekeurig zag ik in gedachten weer even de beelden terug van 11 september 2001. Wat moet het een enorme chaos zijn geweest in deze miljoenenstad...

Na wat wandelen waren we moe en hongerig en besloten we op zoek te gaan naar een restaurantje uit de Lonely Planet. Maar dat bleek iets te chique om met een 8mnd oude baby te gaan eten. Tien meter verder troffen we een schattig restaurantje wat er iets baby-vriendelijker uit zag: Blue Ribbon. Wat hebben we daar gesmuld! Nog nooit heb ik zulke malse lamskoteletten gegeten en ook de Créme Brulee was precies zoals hij zou moeten zijn; smeltend op je tong. Zelfs Faytje heeft zitten smikkelen van de speciaal voor haar gemaakte 'mashed potato'.

Na al dit lekkers was mevrouw wel een beetje klaar met de dag en was het tijd om weer lekker naar het appartement te gaan, waar ze als een blok in slaap viel. Wát zijn we trots op haar! Meegesleept over de Grote Plas naar een miljoenenstad, heeft ze nog geen kikje gegeven. Alles vindt ze best zolang ze maar op tijd eten krijgt en vooral veel aandacht. Gelukkig heeft ze aan dat laatste zeker geen gebrek want met haar tandloze 'SMILE' windt ze alle New Yorkers moeiteloos om haar ienie-mienie vingertje.

Lfs Y.