Zo… voordat ik nog een klein beetje productiviteit uit deze dag pers (ja ja, om tien uur ’s avonds, uitleg volgt) eerst nog even een klein stukje bloggen om mijn hoofd leeg te gooien. Vandaag was weer een dag zonder einde. Na een druk weekend kon ik gisterenavond natuurlijk niet in slaap komen. Dat was ook wel te verwachten want ik besloot gisterenavond maar eens te beginnen aan de voorbereiding van mijn eerste schooldag (morgen). Uiteraard veel te laat want, zo bleek om 23uur, het voorbereiden van twee lessen doe je niet ff. Dus daarom lag ik om een uur of 1 vannacht nog te plannen en te puzzelen hoe ik deze week zonder kleerscheuren door ga komen. Vandaag was op het werk iedereen in rep en roer want deze week staat wederom in het teken van een cycle meeting. Voor wie niet weet wat dit inhoudt; 3x per jaar gaat een groot deel van het bedrijf (waarvan 1x per jaar iedereen) voor een paar dagen naar een externe locatie om trainingen te volgen afgewisseld met sociale activiteiten. Altijd erg leuk en beregezellig maar het vergt de nodige voorbereiding. Met mijn tong reeds op mijn schoenen ging ik om 11 uur maar eens mijn eerste bak thee halen en de lunch werd een zgn. working lunch waarbij we tussen het kauwen van onze boterham nog een vergadering eruit persten. Uiteraard gaat er op zo’n dag vanalles mis (de printer died on me net nu ik 86 boekjes moest printen) en trok ik pas om half zeven de kantoordeur achter me dicht. Veel te laat voor een kinderverjaardag waar ik graag heen wilde dus daar kwam ik precies tijdens het eten binnenwandelen. De bedoeling was om een beetje op tijd naar huis te gaan maar het was zo gezellig….
Dus hier zit ik dan om half elf toch nog een poging te doen om die eerste schooldag niet een complete flater te slaan. De stof die ik moet leren is erg interessant maar vooral veel! Maar goed, planner als ik ben, weet ik dat weer voor de volgende keer. Aangezien we deze cycle meeting naar Duitsland gaan met de auto heb ik woensdagochtend ruim 4 uur om de volgende les voor te bereiden.
Aan de vooravond van mijn eerste schooldag moet ik onwillekeurig toch weer denken aan al die eerdere ‘eerste schooldagen’ (en ik heb er wat gehad). Sommige waren een complete ramp, andere een warm bad. Zo kwam ik ooit op een middelbare school op mijn eerste dag binnenwandelen in mijn broer zijn trainingspak (voor alle duidelijkheid; mijn broer is 4 jr. ouder en destijds een heel stuk groter). Geen idee wat voor imago ik probeerde neer te zetten maar het mag duidelijk zijn dat de eerste indruk niet de beste was. En dat bleek ook wel want het jaar aan die school behoort inmiddels tot mijn minst dierbare schoolherinneringen. Morgen wordt vast anders, hou ik mezelf voor. Het grote verschil met vroeger is toch wel dat ik nu echt naar school ga om te leren en niet om vriendjes te maken. Ik hoef niet stoer te zijn of de nieuwste schoenen te hebben… ik mag gewoon gaan zoals ik ben. Want over drie jaar is niet het doel om het populairste meisje van de klas te zijn of Prom-queen, maar om dat felbegeerde diploma in ontvangst te nemen.
Zo, nu terug de boeken in!
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten