Gisteren was het jaarlijkse kerstfeest van mijn werk... en tegelijkertijd mijn afscheid. De laatste weken gingen zo ontzettend snel dat ik nauwelijks tijd had om stil te staan bij het feit dat ik sommige collega's na deze avond waarschijnlijk niet meer zou zien. Ieder jaar kijk ik weer uit naar dit feest waarop ik al mijn collega's weer bij elkaar zie. Waarbij we stilstaan bij wat het jaar ons heeft gebracht en wat het komende jaar ons weer zal brengen. Dit jaar, hoewel ik er nog steeds naar uitgekeken had, zou ik een actief onderdeel zijn van 'wat er dit jaar is gebeurd'... maar dat besef kwam pas later op de avond.
We werden warm ontvangen met een hapje en drankje en een introductie op het 'Moordspel' wat zich tijdens het eten af zou spelen. Wat hebben we gelachen tijdens het eten... zo ontspannen! Precies wat ik zo heerlijk vond aan de afgelopen 4 jaar; 1 grote familie en iedereen zichzelf!
Na het eten, tijdens de koffie zou me een grote verrassing te wachten staan zo bleek.... Mijn manager (zie foto) had me al gezegd dat ik deze avond nooit zou vergeten. En hoewel ik aan het begin van de avond nog om deze opmerking moest giechelen besef ik me nu maar al te goed dat hij inderdaad gelijk heeft gehad:
Hoewel ik mijn manager voor deze avond al absoluut GEWELDIG vond, gaat hij nu de geschiedenis in als 'The World's Greatest Manager'! Er zijn geen woorden om te omschrijven hoe ik me gisterenavond voelde. Een mix van verdriet, ontroering en intense blijdschap stroomden door mijn lichaam. Hoewel het nog steeds pijn doet dat ik afscheid moest nemen van mijn collega's kan ik niet meer dan dankbaar zijn voor het feit dat ik 4 jaar lang deel mocht uitmaken van deze bijzondere groep mensen!
Voor de collega's (want dat blijven jullie toch echt tot 31 december) die dit lezen:
Ontzettend bedankt voor alle momenten die ik met jullie samen mee heb mogen maken! Alle ups en alle downs. Dank jullie wel voor al het vertrouwen en al het plezier dat ik heb mogen hebben de afgelopen 4 jaar. Niet alleen deze avond, maar ook de rest van de 4 jaar zal ik zeker niet vergenten.
Als afscheidscadeau heb ik een - they know me so well! - digitaal fotolijstje gekregen met een stick met alle Biogen Idec foto's van de afgelopen 4 jaar erop. Daar zal ik voorlopig nog wel even naar staren!
Voor nu ga ik mijn bedje in en in dromenland gisterenavond nog 1x herbeleven.....
Sweet dreams,
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten