Lieve, lieve, lieve Shadow,Zes jaar geleden haalde ik je op. In de stromende regen ging ik op zoek naar briefjes bij dierenwinkels waarop katjes aangeboden stonden. Dolblij was ik toen ik je mee naar huis mocht nemen, de vlag ging uit! Ik leerde je trucjes die je met alle liefde uitvoerde. Je sliep bij me in bed en na de verhuizing kreeg je zelfs je eigen kamer. Toen ik het moeilijk had was jij daar om mij te troosten. Als ik verdrietig was klom je bij me op schoot en kroop je dicht tegen me aan. Als ik thuis kwam was jij de eerste die me luidkeels begroette en 's morgens kwam jij me altijd wakker maken met je rare geluidjes. Samen met Harold zwaaide je me elke morgen uit.
Zes jaar lang heb ik van je mogen genieten, met volle teugen iedere dag! Maar na vandaag ben je er niet meer. Vanavond heb ik voor de laatste keer in je mooie grote groene ogen gekeken, samen hebben we nog één keer naar buiten gekeken en heb ik je gezegd dat het goed was.
Je zag er zowaar een stuk beter uit maar alle testen wezen uit dat je alleen maar zieker zou worden zodra je van het infuus af zou gaan. Voor mij was het de moeilijkste beslissing ooit. Exact vier jaar na Binky en mama moest ik nu afscheid nemen van jou....
Lieve Shadow, er blijft een diepe leegte achter. Maar O wat ben ik je dankbaar voor die zes jaar. Je was mijn lieverd, mijn alles... mijn kindje! Ik kan niet met woorden omschrijven hoe erg ik je ga missen, wij zijn ontroostbaar...
Liefs, je 'mama'
Onderstaand de laatste foto's van Shadow. Foto 1 & 2: hier hadden we nog niet met de arts gesproken en dachten dat alles nog goed zou komen. Foto 3: hier heeft Shadow een slaapmiddeltje gehad en valt ie heel langzaam in slaap waarna de arts hem in laat slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten