Oké, toegegeven... Rambolina klinkt lang niet zo stoer als Rambo, maar héél even voelde ik me wel heel erg stoer gisterenavond. Ik deed namelijk voor het eerst mee aan de les Bodycombat op mijn nieuwe sportschool. Wat een energieke les! Wat een POWER! Ik voelde me echt weer even on top of the world. Gezien mijn korte carriere als karateka - many years ago - kon ik wel wat bewegingen plaatsen dus voelde ik me niet een complete kneus. Dit compenseerde mijn motorische gestoordheid weer een klein beetje (wanneer de zaal naar rechts gaat, ga ik naar links en visa versa). Nadat ik helemaal kapot gegaan was op de opzwepende muziek - en de aanmoedigende woorden van de instructeur - was het tijd om mezelf te belonen. Eerst lekker zonnebanken, daarna ff een paar baantjes zwemmen, dan de sauna in en alles afsluiten met een heerlijke douche! Ja, ik denk dat ik wel aan mijn nieuwe levensstijl kan wennen. Zoals ik al in mijn vorige blog schreef is mijn enige voornemen meer rust dit jaar. Hiermee bedoel ik niet 'op de bank hangen' (daar ben ik gewoon het type niet naar) maar rust in mijn hoofd. Meer tijd nemen om op te staan - hoewel dat nog wel een uitdaging blijkt - en meer tijd nemen om naar bed te gaan (kopje thee voor het slapen, kaarsjes aan, boekje lezen/dagboek schrijven) enz, enz. Het vergt wel een geheel andere manier van plannen want waar ik normaal de lege gaatjes vulde met mijn aorta/levenslijn (lees: telefoontjes naar vrienden) verdwijnen die 'gaatjes' als sneeuw voor de zon waardoor ik nu vaak aan het einde van de dag tot de conclusie kom dat ik die goede vriend of vriendin nu al voor de 4e dag op rij nog niet heb teruggebeld. Aan allen: please be patient! Het gaat vanzelf beter...;-)
Veel minder stoer kroop ik echter vanmorgen mijn bed uit. Ik voel spiertjes waarvan ik het bestaan niet wist en mijn hoofd had een chronisch vochttekort ondanks de 2,75 liter water die ik naar binnen heb getankt gisteren. Waarschijnlijk een klassiek geval van oververhitting (sporten, zonnebank, sauna). Maar goed, de ontspanning die ik in mijn koppie voel maakt alles weer goed. Zelfs de sneeuw en de kou kon ik beter trotseren vanmorgen toen ik naar mijn werk ging.
Langzaam maar zeker voel ik mijn lichaam weer herstellen van de schade van de laatste maand van 2009. Hopelijk kan ik deze stijgende lijn voortzetten! Dan hoop ik aan het einde van het jaar (en alle dagen die daarop volgen) niet alleen een stralender uiterlijk te hebben, maar vooral ook een betere gebalanceerd innerlijk!
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten