A view from above

De laatste dag dat we de fietsen tot ons beschikking hebben besloten we Rome van bovenaf te gaan bekijken. Dus stippelde ik een route uit langs drie letterlijke hoogtepunten:

1. Piazza del Popolo

Via een prachtig parkje bij ons op de hoek (Bioparca di Roma - zie foto boven aan de post) wat nogal hoog gelegen is - zo merken wij ook elke avond terug naar huis - kom je bij een uitkijkpunt. Dit punt kijkt uit over een prachtig plein en in de verte het Vaticaan met haar Sint Pieter Basiliek.

Na een korte stop (ook alweer zo'n pareltje met heerlijke spritzini's waar we ook later op de dag nog een keer zouden neestrijken) pakten we de fiets voor een pittige rit met hellingspercentages heuvel op van 6-8%. Maar dat bleek de moeite waard...

2. Aventijn (heuvel)

Verborgen in een gebouw (waar we helaas niet in mochten) lag dit bijzondere uitkijkje... 

3. il Vittoriano 

De Romeinen vinden dit gebouw spuuglelijk en noemen het de bruidstaart of het kunstgebit (zo vertelde Henk). Maar als je eenmaal de 10.000 treden naar boven hebt beklommen dan is het uitzicht fenomenaal. Je kijkt over de gehele oude Romeinse binnenstad wat bijzondere panorama's oplevert.

Na deze laatste inspanning bij 35 graden (we zijn nog net niet gesmolten) was het tijd om de fietsen weer in te leveren. Mijn kont was daar best blij mee want van asfalt hebben ze hier niet overal gehoord. 

De fietsen ruilden we in voor elektrische steps. Via een app kun je overal in de stad een step pakken en gebruiken. Je betaalt per minuut en die dingen gaan best snel. Met een beetje lef kun je zo goed door Rome crossen.. Harold vind me een kamikaze; ik vind dat ik me heel snel aan de lokale gewoonten aan heb gepast 😌

Nadat we voldaan hadden geconstateerd op een terrasje dat we écht alles uit deze dagen hebben gehaald wat er in zat was het tijd om te winkelen. Souvenirs voor de kids zijn gekocht en een mooie outfit gescoord voor een laatste activiteit morgen...

Ons laatste avondmaal hebben we fantastisch gegeten (gevonden via TripAdvisor). Glutenvrij eten is hier zo ontzettend goed geregeld. Daar mag zelfs Nederland een voorbeeld aan nemen. Er zijn meerdere glutenvrije alternatieven en de hele keuken wordt schoongemaakt om kruisbesmetting te voorkomen. Dus heb ik hier de lekkerste glutenvrije tiramisu ooit gegeten;

Morgen is het weer tijd om in te pakken. Om meerdere redenen is dat ook weer helemaal oké. Mijn heimwee (verrot maar dat heb ik nu eenmaal altijd gehad) speelt weer op en Harold begint zich iets té thuis te voelen getuigd dit filmpje hieronder.