Long overdue hebben we twee weken geleden toch besloten om agenda's leeg te gooien, Oma lief aan te kijken en een vijfdaagse stedentrip te boeken naar de Eeuwige Stad; Rome. Dit stond al zo lang op onze bucketlist! En wát kan er nou meer prioriteit hebben dan samen tijd doorbrengen?
Harold - enigszins neurotisch van aard - had wat moeite om in de vakantiemodus te komen. De lange rijen op Schiphol (ik overdrijf niet als ik zeg dat we al ver buiten de vertrekhallen van Schiphol in de rij stonden) hielpen daar niet bij... Maar gelukkig haalden we net op tijd onze vlucht. Daarna leek alles voorspoedig te gaan totdat Harold ineens midden in Rome - onderweg naar ons appartement - mij geschrokken aan keek en zei; "de koffers... die liggen nog in de trein"...
Kijk, dat één van ons zijn/haar verstand in NL achter had gelaten was verklaarbaar. Maar dat we allebei blind de trein uit zijn gestapt zonder om te kijken (of überhaupt na te denken) mag met recht een domme actie heten. Of - zoals Miekie het treffend zei - het geeft aan hoe ontspannen we waren vanaf het moment dat we op Italiaanse bodem waren geland. Twee uur later vonden we de koffers gelukkig precies daar waar we ze hadden achtergelaten; in het bagagerek van de pendeltrein.
Het appartement is dikke prima en lekker centraal gelegen. Na een heerlijk maaltijd (wat een fijn land voor glutenvrije menschjes is dit - hier snappen ze het) en een siësta werd het tijd voor wat sight seeing. En hoe doen wij hollanders dat? Precies; op de fiets! Dat is in Italië wel echt even andere koek dan in NL. Italianen zijn ware kamikazen op de weg en je hebt ogen in je achterhoofd nodig... Maar gelukkig zijn we geoefend en het verplaatsen op de fiets geeft een hoop vrijheid en minder zere voetjes...
Als eerste op het culturele programma deze week stond het Vaticaan Museum en de Sixtijnse kapel. Nu houden Harold en ik redelijk van cultuur (ssst... nooit tegen mijn moeder zeggen, die draait zich anders om in haar graf) maar dit was wel een beetje een overkill aan museum materiaal. We moeten blijkbaar iets meer gaan oefenen. Er ligt hier een mensheid aan geschiedkunde vanuit het complete Romeinse Rijk. Maar aangezien ik vroeger niet goed genoeg heb opgelet bij geschiedenis (Sorry Meester Mulder), was ik al snel de draad kwijt.
Waar ik wel enorm van onder de indruk was, is de bizar mooie schilderingen in de Sixtijnse kapel. Die Michelangelo wist wel wat ie deed! Er was zoveel te zien dat naderhand bleek dat ik de befaamde "vingertjes tegen elkaar" zelfs had gemist... Gelukkig hebben we de in de souvenirshop gekochte puzzel nog for future reference...
Na dit enorme cultuurgeweld waren we toe aan wat gezelligheid (lees; wijn) en een lekkere pizza. We volgden de tips (waarvoor grazie molto) naar het gezellige Trastevere waar ook nog eens een heerlijk glutenvrij restaurant te vinden was. Voor het eerst in 5 jaar at ik een finger licking goede pizza... Kon wel janken zo lekker was ie!
Inmiddels was de avond gevallen in Rome en waagden we - zonder goede verlichting - de fietsrit terug naar het appartement... Maar geloof me; de verlichting is het laatste waar je je als fietser druk om hoeft te maken. En na een klein wedstrijdje met wat vrolijk Amsterdamse jeugd op een elektrische step, ploffen we nu moe maar voldaan in bed na dag 1 van 5... Nú al een geslaagde trip!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten