dinsdag 14 juni 2022

The Da Vinci Code

We kwamen de derde dag wat moeizamer op gang... Dus na een bakkie cappuccino was het al gauw lunchtijd. De luchtvochtigheid was erg hoog dus besloten we niet in de verzengende hitte (35 graden) naar het Forum Romanum en het Palatijn te gaan maar een rust(ig) dagje te houden. Tot ik ineens in mijn 'ticket-wallet' zag dat ik voor die dag kaartjes had voor het Leonardo da Vinci museum. Gelukkig hadden ze daar airco dus besloten we daar wel heen te gaan. 

Op de fiets daarheen doemde een prachtige laan wat uitkwam op een prachtig plein met een enorme basiliek. Niet gehinderd door enige culturele voorkennis vroegen we ons af waar we stonden; dit stukje Rome hadden we nog niet gezien maar ergens kwam het bekend voor.. tot we dichterbij kwamen en het balkonnetje ons bekend voor kwam; "Bedankt fur die bluhmen"... Het bleek het Sint Pietersplein in het Vaticaan.

Maar voordat we de urbi et orbi op gingen halen wilden we eerst meer weten over de man die de grondlegger was van zoveel technologische ontwikkelingen; het vliegtuig, de rupsband, de fiets, katrollen, de katapult en zo kan ik nog wel even door gaan;

Harold was vooral onder de indruk van 'the pole erecting machine' - ik weet ook niet zo goed waarom 😆

Naast uitvinder was Leonardo da Vinci een begenadigd schilder en tekenaar. Want wie kent er niet de Mona Lisa en de Vitruvius;
Veel tekeningen waren nagebootst in prototypes en je mocht vrijwel alles aanraken en uitproberen wat het erg interactief maakte. En natuurlijk moesten we een poging wagen om de zelfondersteunende brug te maken. Wat lukte... toen Harold me kwam helpen... 

Daarna door naar het pauselijke plein waar de pracht en praal vanaf spatte. Je kunt met recht zien waar het geld zat (en wsch nog zit); de katholieke kerk zit goed in haar slappe was.

De hitte was inmiddels niet meer prettig geworden dus togen we weer richting appartement om even te rusten en om te kleden.

's Avonds zijn we op de fiets richting de Tiber gereden en op de bonnefooi neergestreken bij een restaurant wat er prachtig uit zag. Het leek net alsof we in de beroemde 'spaghetti-scene' van Lady en de Vagebond waren beland. 

Het eten was wederom finger-licking good al was er enige spraakverwarring waardoor we iets anders kregen dan besteld (wel glutenvrij gelukkig) en veel meer dan besteld. Dus heuvel op terug naar het appartement was toch iets pittiger dan verwacht...

Morgen de laatste volle dag op het programma vol mooie uitkijkjes over deze prachtige stad...

Geen opmerkingen: