Hulpeloos

Onze lieve Shadow is heel erg ziek. En ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan...

Het begon allemaal rond kerst. We waren een weekend weggeweest en bij thuiskomst had Shadow al zijn bakken water (3 stuks) leeggedronken terwijl buufje hem tussentijds nog water had gegeven. In de daarop volgende dagen viel het me op dat hij erg veel dronk. Toch wuifden we dit weg als tijdelijk en inderdaad, na een tijdje begon hij weer 'normaal' te drinken. Tot zo'n anderhalve week geleden zijn eetlust minder werd. Wij weten het aan het feit dat Shadow nogal gevoelig is voor stress en gezien de aankoop van ons nieuwe huis ging ik er vanuit dat hij die stress over had genomen. Dat was tenslotte al vaker gebeurd. Vanaf donderdag stopte hij echt met eten, maar hij dronk nog wel. Ik merkte op dat hij wel wat los in zijn velletje zat maar weer dachten wij aan een griepje of iets, half Nederland ligt tenslotte plat en Shadow had nog nooit iets gehad.

Totdat we gisterenavond thuiskwamen van Carnaval en Shadow bijna pootje over door de kamer heen wandelde. Ik hield 'm vannacht bij ons en vanmorgen zijn we meteen naar de dierenarts gegaan. Toen ik daar stond kon ik wel door de grond heen zakken want hij bleek zwaar uitgedroogd te zijn en nog maar 3.75 kilo te wegen (ter referentie; ooit woog ie 10 kilo!!). Daar schrok ik enorm van. Waarom heb ik niet eerder naar mijn gevoel geluisterd? Ik had beter 10x voor loos alarm naar de arts kunnen gaan dan andersom.

Nu ligt Shadow aan het infuus en probeer ik met betraande ogen met te concentreren op de dagelijkse dingen die gewoon doorgaan. De arts heeft ons per telefoon laten weten dat hij in december een nieraanval heeft gehad en dat inmiddels zo'n 75% van zijn nieren niet meer functioneren. De komende 2 dagen houden ze hem aan het infuus maar de kans is niet heel groot dat hij zal herstellen. Daarna moeten we samen met de arts gaan beslissen hoe we verder gaan, maar dat het grote consequenties voor hem zal hebben is zeker.

Op mijn netvlies staan zijn oogjes gegrifd die tegen me zeggen: "Help me dan!!"... echt hartverscheurend. Ik troost me met de gedachte dat hij nu in goede handen is.

Bidden / duimen jullie mee dat alles goed komt? Liefs Ylonka