Ooit (lees: zeven jaar geleden) vertrok ik hier luidkeels schreeuwend: "En hier kom ik NOOIT meer terug!!". Helaas moet ik toegeven dat de liefde nu sterker is dan dat gevoel destijds. Gek genoeg ben ik de laatste tijd mijn 'roots' pas echt gaan waarderen. Aangezien ze wat chinees hadden gehaald (nee, dit zei niets over mijn kookkunst) besloten we dit in 'de polder' op te eten. Voor wie niet weet wat 'de polder' is, zo wordt in de volksmond het wandelgebied genoemd aan de rand van Koog aan de Zaan West. Vervolgens zijn we, hoe kan het ook anders, naar de Zaanse Schans gegaan. Hoewel alle molens en winkeltjes waren gesloten, was er toch nog genoeg te zien.
 |
| Bezoek Jurracine en Cyril 29 mei 09 |
Het was leuk om 'mijn omgeving' eens te bekijken door de ogen van een ander. En eigenlijk ben ik zelfs wel trots! Vooral toen mijn vriendinnetje vol lof was over ons huisje en de omgeving waarin het staat. Nadat we ons eerste housewarmingcadeau in ontvangst hadden genomen en ze uit hadden gezwaaid was het tijd om naar bed te gaan want de volgende ochtend was het weer vroeg op!
Zaterdag stond in het teken van schuren, schuren en nog eens schuren. De trappen, de kozijnen beneden, de deurposten. Maar nu is toch echt alles binnen geschuurd. Als al het stof wat gedaald is, is het tijd voor de grote schoonmaak en kunnen we daarna alles weer een beetje leefbaar/toonbaar gaan maken.
Maandag wilde ik graag een klusje buiten doen en dat heb ik geweten. Ik heb de hele dag het puin in de tuin uit staan zoeken. Ieder stukje heb ik wel door mijn handen gehad om te kijken of we het in de open haard kunnen gebruiken of niet. Alles wat bruikbaar was heb ik verzaagt en verder alles een beetje gesorteerd zodat het overige puin uit het huis nog in de tuin geplaatst kon worden. Voor de grap even een paar cijfertjes van dit weekend:
We hebben:
- ca. 350 dakpannen van de zolder naar de tuin gesleept
- ruim 100 kilo aan gipsplaten (puin) uitgebroken en naar de tuin gesleurd
- ca. 1500 nietjes uit de vloerbalken getrokken
- 42 stucplaten opgehaald
- 15 gipsplaten naar binnen getild
- 10 rollen Rockwool in het plafond gestopt
- waarschijnlijk genoeg hout gezaagd voor de komende 365 winters
En zo ziet dat er op een foto uit:
 |
| From Verbouwing |
 |
| From Verbouwing |
 |
| From Verbouwing |
 |
| From Verbouwing |
En dit is dan het lichamelijke resultaat van een dagje ploeteren in de felle zon met veel te weinig zonnebrandcrème op:
 |
| From Verbouwing |
Na een hele dag klussen is er niets lekkerder dan een goede wandeling naar het huis van Toos (Harold zijn moeder). Aangezien het me aan tijd ontbreekt om actief met sport bezig te zijn loop ik aan het einde van de (klus)dag zo'n twee-en-een-half a drie km van Westzaan naar Koog aan de Zaan. Naast het feit dat het een heerlijk stukje ontspanning is (uiteraard wel met mijn Ipod op en luidkeels meezingend met de Dixie Chicks) geniet ik iedere dag weer van het uitzicht over het westzijderveld. Het zien van de ondergaande zon op die plek is iedere dag weer anders en even bijzonder. Gisterenavond heb ik, tijdens mijn wandeltochtje even omhoog gekeken en om een kleine gust gevraagd. "Mag ik alstublieft over 30 nog steeds genieten van al deze dingen. Mag ik dan nog steeds ieder grassprietje zien en iedere zonnestraal waarderen." We zijn tenslotte al genoeg bezig met de 'zorgen voor morgen', laat me maar gewoon genieten van een uitzicht als deze:
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten