Vrijdag heb ik stiekem wat rustiger aan gedaan, en dat gaf me dit weekend weer genoeg energie om er tegenaan te gaan. Vrijdag middag ben ik met mijn schone zusje en haar zusje lekker een terraslunch gaan pakken.
Aangezien ik toch in de stad was nam ik meteen een klein presentje mee voor één van onze buren aangezien ik een blauwe vlag uit had zien hangen en wist dat ze één dezer dagen moest bevallen. Daarna snel naar ons huis toe om het cadeautje even in te pakken en verder aan de slag te gaan. Toen ik aankwam bij de voordeur zag ik tot mijn verbazing mijn hoogzwangere buurvrouw nog gewoon van de supermarkt naar huis komen lopen. Met het schaamrood op mijn kaken (en gelukkig mijn helm nog op) glipte ik snel ons huis in. Na een klein uur durfde ik weer naar buiten en besloot ik toch nog eens goed naar de vlag te kijken. Ja er hing echt een blauwe (welliswaar Griekse) vlag buiten. 'O maar wacht even, da's op nummer 13 en zij wonen op nummer 11.... OEPS. Ik vond het al vreemd om een Griekse vlag op te hangen maar ja, wellicht bij gebrek aan een ooievaar. Nu staat het cadeautje dus braaf te wachten tot de nieuwe wereldburger zich aandient.
Verder heb ik vrijdag niet zo heel veel werk verzet maar meer een beetje in huis rondgehobbelt. Wel het keukenkozijn in de eerste laklaag gezet en daarna even gezellig met de buuf door de schutting heen staan kletsen. Voor ik het wist was het echt weer tijd om naar huis te gaan want 's avonds hadden we een feest van Boehringer Ingelheim (Harold zijn werk) waar we op tijd aanwezig wilden zijn. Het werd een erg gezellige avond. Ik heb een paar van Harold zijn collega's ontmoet (het waren welliswaar alle 250 zijn collega's, maar om iedereen nou een handje te schudden...) en we hebben erg gelachen. Leuk om te horen hoe Harold op het werk is en hoe anderen tegen hem aankijken. Het thema was: Nederpop en er waren dan ook verschillende optredens van o.a. CB Milton (wie? Ja die!) en Frank Bauer (nee geen spelfout, hoe ie echt heet weten we niet maar als je je bril niet op zou hebben - of gewoon blind zou zijn - zou je het verschil niet gemerkt hebben). Helaas konden we niet tot het einde blijven omdat we de volgende dag weer om kwart voor acht in Westzaan aanwezig moesten zijn. En zojuist hoorde ik dat we Xander de Buisonje (jammie) hebben gemist... BUMMER! Maar goed, you can't have it all!
De volgende dag weer hard aan de slag. De stucadoors kwamen om alles te stucen en eindelijk ziet ons huis er weer een beetje uit alsof je er ooit in kunt gaan wonen... Hier wat kiekjes van de stucwerkzaamheden (de laatste elf foto's zijn nieuw):
Verbouwing |
Zondag stond uiteraard wederom in het teken van schilderen. We zijn bijna klaar met al het schilderwerk binnen en dan is buiten aan de beurt. Reinier heeft ons zaterdag geholpen met het schuren van de voorkant en als we er eenmaal in zitten dan moeten we daar ook aan geloven. Alles gaat volgens planning en ik had nooit gedacht dat het allemaal zo gladjes zou verlopen. Ik weet het, ik mag nog niet te vroeg juichen omdat de keuken nog niet staat... maar toch, ik juich nu alvast om alle reeds behaalde doelen: "Celebrate your successes"
De planning voor de komende weken is strak maar haalbaar:
- Deze week (in de avonden) willen we proberen om zoveel mogelijk kleine klusjes nog te doen (restant binnenschilderwerk etc).
- Volgend weekend gaat Harold de tegelvloer in de keuken leggen en gaan Toos en ik een start maken met de GROTE schoonmaak.
- 2 juli wordt de keuken afgeleverd en 3 juli wordt ie geplaatst (SPANNEND!!)
- het weekend van 4 juli gaat Harold een begin maken met de zolder en zullen Toos en ik de keuken in gaan ruimen (en alles af gaan wassen)
- In week 28 (6-10 juli) zal alles worden gespachtelputzt
- En tenslotte zal in het weekend van 11 juli de houten vloer worden gelegd.
- En daarna heb ik VAKANTIE en kan ik lekker ons huisje in gaan richten want dan wonen we er!
Kortom, het einde is nu echt in zicht! En de housewarming kan gepland worden!! Komen jullie ook?
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten