Okay, ik geef het toe. Zonder aarzelen, zonder er omheen te draaien... ik kom er eerlijk voor uit. Ik ben een uitslaper, 'the lazy kind'. Ik ben dol op regenachtige zondagen. Van die zondagen dat je gewoon je bed niet uit hoeft te komen en niemand daar raar van staat te kijken. Ik hou ervan om samen met mijn lief alle DVD's uit de kast te kijken en tussendoor af en toe een hazeslaapje te doen. Mijn lief op zijn beurt houdt van de zondagshapjes die ik dan maak. Dit zijn lekkere hapjes die 'o zo verkeerd zijn maar ook 'o zo lekker en vandaar alleen op zondag door ons gegeten worden (denk aan zelfgebakken taart / appelflappen of ander lekkers). Dit zijn de zondagen waar ik naar uitkijk!
Helaas zijn deze zondagen op dit moment een ver-van-mijn-bed-show. En zijn het nog heel veel gebroken nachtjes slapen voordat we zover zijn. Ja, lieve mensen, jullie lezen het goed... dit is mijn eerste klaagzang. Na al het positieve van de laatste weken wil ik nu even klagen. Gewoon even oerhollands, ongegeneerd zeiken!
Door de familiecrisis van vorige week (waar ik hier verder niets over wil vertellen) ben ik een klein beetje 'van de leg'. Gewoon even mijn draai kwijt, zeg maar. Ik slaap slecht en heb daardoor overdag de energie even niet om 'leuk mee te doen'. Op mijn werk vind ik wel enigszins de rust om in ieder geval wat werk af te maken maar bij thuiskomst loop ik toch weer op mijn tenen. Niet door mijn schoonmoeder hoor, maar gewoon het feit dat ik niet op vertrouwt territorium ben. Het feit dat ik niet gewoon kan doen wat ik wil zonder na te denken of het 'verantwoord' is om te doen (een koekje uit de trommel pakken, douchen op een onchristelijke tijd en bijvoorbeeld gewoon effe lekker lang uitslapen). Mijn dag ziet er ongeveer alsvolgt uit: 's ochtends vroeg op (althans een poging) om vroeg op het werk te kunnen zijn (wat voelt als midden in de nacht). Als ik namelijk mijn lunch oversla (ik weet het - heel onverstandig) kan ik namelijk ook weer lekker op tijd naar huis. Dan eerst nog even, indien nodig, boodschapjes halen (helaas veel te vaak want ik vergeet de laatste tijd steeds meer) en dan rap achteraan sluiten in de file om op tijd 'thuis' te zijn om te gaan koken. Na het koken probeer ik wat aan sport te doen en ligt er nog een berg strijk op mij te wachten. Dit laatste is vooral aan mijzelf te wijten; die heb ik gewoon nooit afgemaakt voor de verhuizing maar slechts overgeheveld van het ene naar het andere adres.
Maar ja, zoals een collega laatst zei: "klagen mag niet want het is een luxe probleem". En daar heeft ze ook geheel gelijk ik. Er gaat tenslotte ook niets drastisch mis met ons huis en mijn liefje en zijn mams staan dag in dag uit (momenteel met hulp van Shanna) te bikkelen om het huis zo mooi mogelijk te maken. En ik mag me vanaf vrijdag weer bij hen voegen (JIPPIE!!).... maar nu wil ik eerst :
SLAPEN
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten