Gevloerd

Dat mijn leventje alles behalve saai is mocht gisteren wel weer blijken. In tegenstelling tot de meeste blogs, schrijf ik deze keer niet vanuit de luxe van onze woonkamer maar vanuit een ziekenhuisbed. Yep, ben wederom gevloerd en deze keer goed! Sinds gisteren ben ik de trotse (nou ja - bij wijze van spreken dan) bewoner van een kamer in het Zaans Medisch Centrum. Zonder verder in details te treden (je hoeft tenslotte niet alles wereldkundig te maken) is het gelukkig iets wat met de juiste medicijnen en de juiste zorg - daar lig ik hier tenslotte voor - goed te verhelpen is.

Dat alles bij mij tevens niet vanzelf gaat bleek gisteren ook wel weer, want zelfs het infuus kon niet in 1x aangelegd worden. Dankzij mijn dikke olifantenhuid moesten ze 5x prikken (en dat is NIET prettig) voordat ie zat. Slapen lukt hier ook al niet al te geweldig aangezien ik hier blijkbaar een prinses op de erwt ben. Thuis kun je een bom naast me af laten gaan (vraag maar aan Harold) maar hier word ik van ieder zuchtje wakker... grrrr... vandaag maar proberen om wat extra slaapuurtjes te maken.

Harold, de schat, is geen moment van mijn zijde geweken. Hoewel we dit jaar een abonnement op de Eerste Hulp lijken te hebben heeft hij ook gisteren de hele dag geduldig aan mijn zij gezeten en samen met mij gewacht op de uitslagen van alle onderzoeken. Gek was het wel om alleen wakker te worden vanmorgen maar gelukkig stond Harold alweer om half acht naast mijn bedje om samen toch ons ochtendritueel te doorlopen (knuffelen, nieuws kijken en thee drinken).

Goed, de planning voor deze week? Beter worden! Dat lijkt me een strak plan. Al het andere heb ik maar even naast me neergelegd... daar komt nu toch niets meer van. Nee 2009 is voor mij wel klaar nu, laat 2010 maar komen!

Liefs Y.