Life lessons

Soms heb je van die ‘light bulb-moments’, ik althans wel! Dat zijn van die heerlijke momenten waarop je je realiseert dat alles een reden heeft en je zelfs uit alle negatieve dingen een les kunt leren. Mijn motto is altijd (geweest) dat ik nergens spijt van heb in mijn leven. Alles wat ik heb gedaan – goed of fout – is gedaan. Ik kan het niet meer terugdraaien en overdoen en het heeft me gemaakt tot wie ik ben. En laat ik nou net heel trots zijn op wie ik ben (geworden). Ik ben niet wit, maar ook niet zwart. Ik ben, zeg maar, gewoon lekker gekleurd ;-), een dynamisch persoon die het beste uit het leven probeert te halen.

Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd (en gisteren ‘it hit me’), dat liefde een werkwoord is. Met vertrouwen en eerlijkheid als belangrijkste ingrediënten. Liefde is geen magische toverspreuk of pleister op de wonden. Nee, liefde betekent keihard werken, tenminste als je er iets voor terug wilt krijgen. En niet alleen binnen een liefdesrelatie maar in iedere relatie; ook vriendschap of familie. Het komt je niet aanwaaien en je kunt het niet vasthouden. Althans, niet als je er niets voor doet om het te koesteren. Iedere dag opnieuw maak je de keuze om met iemand verder te gaan – of niet – en voor die keuze zul je moeten gaan staan. Anders had je tenslotte een andere keuze moeten maken (ja heus, zo simpel is het). Natuurlijk heb je geen invloed op de keuze of gevoelens van de ander, maar zelfs dan heb je wel weer de keuze in hoe je met dingen omgaat.

Ik ben een beetje allergisch voor mensen die schermen met de zin ‘het overkomt me gewoon, ik kan er niets aan doen’. Natuurlijk zijn er situaties waar niemand op zit te wachten, bijvoorbeeld een dierbare die overlijdt. Maar hoe ga je ermee om? Ga je uren, dagen, maanden in een hoekje zitten om je te verstoppen voor de wereld. Of ga je juist extra genieten in de wetenschap dat je nu voor twee moet genieten omdat deze persoon het niet meer zelf mee kan maken?! Ik kies in ieder geval voor het laatste!

Gisteren ben ik met Harold naar de film “Komt een vrouw bij de dokter” geweest. Het was een heerlijke avond. Na een klein weekje zonder elkaar was het fijn om weer even wat quality time samen te hebben. De film deed heel wat stof oplaaien en gaf ons tot diep in de nacht nog stof tot praten. De film laat in een vogelvlucht zien wat er gebeurd met emoties in extreem moeilijke omstandigheden – in dit geval een relatie waarbij één iemand doodziek is. Ook hier werd weer duidelijk dat je in alles een keuze hebt; hoe ga je ermee om? En zelfs al maak je de verkeerde keuze, wat leer je hier dan van?

Niemand is gemaakt om perfect te zijn, maar we mogen onszelf best uitdagen om het beste uit onszelf naar boven te halen. Waarom nemen we genoegen met minder? We willen toch allemaal het beste! Wanneer je een fout maakt moet je dit juist vieren... het is namelijk de ultieme manier om te leren hoe je het de volgende keer anders kunt doen. En daar wordt uiteindelijk niemand slechter van!

Liefs Y.