Het meest geniet ik toch van de kleine dingen in het leven. Zeker nu ik de afgelopen week vrijwel alleen maar binnen heb gezeten. Even een stukje wandelen was dan ook een verademing! Sinds we hier wonen hebben we ons (en elkaar) regelmatig even geknepen... en ons beseft wat een geluk we hebben dat we dit huis hebben kunnen bemachtigen. De omgeving is ronduit PRACHTIG! Het aantal auto's dat door onze straat rijdt op een dag is momenteel op één hand te tellen wat ervoor zorgt dat sneeuw gewoon sneeuw blijft en niet verandert in natte drap.
Onze camera gaat eigenlijk altijd met ons mee, maar het afgelopen jaar hebben we het vooral moeten doen met de camera van mijn telefoon. De digitale camera zat namelijk iets te goed ingepakt en is dus ook pas een week of twee geleden ergens uit een doos gekomen. Maar deze keer hadden we 'm meegenomen naar buiten. Maar niet voordat we eerst in een melige bui vooral foto's van onzelf op de bank hebben genomen - gekke bekken trekkend! Hoewel ze meestal (dankzij de smeekbedes van Harold) het internet niet halen, maak ik voor deze keer graag een uitzondering.
Normaal werd ik altijd een beetje verdrietig bij het zien van de eerste sneeuwvlokjes.. het deed me altijd denken aan die laatste sneeuwdag in maart 2005. De dag waarop we afscheid moesten nemen van mama. Maar gisteren aan de eettafel vroeg Harold me of ik daar aan had gedacht dit jaar... en voor het eerst besefte ik me dat ik er helemaal nog niet bij stil had gestaan dit jaar. Misschien komt het doordat de sneeuw deze keer vroeger valt dan normaal, of misschien wel omdat het in maart alweer 5 jaar geleden is. Hoe dan ook, ik ga deze kerst genieten van het feit dat we een witte kerst hebben voor het eerst sinds 1981!
Daarnaast ga ik natuurlijk van nog veel meer dingen genieten;
Van het feit dat ik volgende week lekker vrij ben!
Onze camera gaat eigenlijk altijd met ons mee, maar het afgelopen jaar hebben we het vooral moeten doen met de camera van mijn telefoon. De digitale camera zat namelijk iets te goed ingepakt en is dus ook pas een week of twee geleden ergens uit een doos gekomen. Maar deze keer hadden we 'm meegenomen naar buiten. Maar niet voordat we eerst in een melige bui vooral foto's van onzelf op de bank hebben genomen - gekke bekken trekkend! Hoewel ze meestal (dankzij de smeekbedes van Harold) het internet niet halen, maak ik voor deze keer graag een uitzondering.
Normaal werd ik altijd een beetje verdrietig bij het zien van de eerste sneeuwvlokjes.. het deed me altijd denken aan die laatste sneeuwdag in maart 2005. De dag waarop we afscheid moesten nemen van mama. Maar gisteren aan de eettafel vroeg Harold me of ik daar aan had gedacht dit jaar... en voor het eerst besefte ik me dat ik er helemaal nog niet bij stil had gestaan dit jaar. Misschien komt het doordat de sneeuw deze keer vroeger valt dan normaal, of misschien wel omdat het in maart alweer 5 jaar geleden is. Hoe dan ook, ik ga deze kerst genieten van het feit dat we een witte kerst hebben voor het eerst sinds 1981!
Daarnaast ga ik natuurlijk van nog veel meer dingen genieten;
Van het feit dat ik volgende week lekker vrij ben!
Van het feit dat het kerst is! En daarna oud en nieuw!
Van het feit dat ook Harold lekker vrij is en we ons haardvuurtje de hele dag aan kunnen stoken!
Van heerlijke warme chocolademelk! - Met slagroom!
Van het samenzijn met familie en vrienden!
Van het feit dat Harold en ik volgende week lekker twee dagen naar de Veluwse Bron gaan om van onze VIP Wellness Special te genieten. Daar kijk ik reikhalzend naar uit!! Geen computer mee (dus geen blogjes vanuit de sauna) en telefoons uit (dat wordt een uitdaging)... en genieten maar!!
Kortom, genoeg te genieten deze dagen. En nu eerst nog maar even broeden op mijn eindejaarsblogje... ow ja, en wat studeren...
Vanuit hier wensen we jullie alvast een witte, warme, feestelijke en bovenal gezellige kerst.
Liefs H. en Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten