A Suitcase Full of Dreams

Sommigen komen naar New York City mét een koffer (full of dreams), wij vertrekken met een - extra - koffer. Voor Faylina hebben we leuke outfits en voor Harold kleding en een nieuwe schoenencollectie kunnen scoren. Zelf ben ik vooral content met mijn nieuwe jas; super hip (zie hier). Op de heenweg zaten we al op de max van het gewicht voor twee koffers, maar gelukkig mogen we voor Faylina een extra koffer mee (terug) nemen. Dus vandaag op zoek naar een leuke koffer voor madam... en dat is gelukt. Welke 8mnd oude baby kan zeggen dat ze een Calvin Klein (dat was serieus de voordeligste) koffer heeft - waar ze zelf 6x in past :-D...

Vandaag ben ik ook geslaagd voor het laatste waar ik nog naar op zoek was; engels talige kinderboeken - voor wie het nog niet wist; Faylina voeden we twee-talig op. Barnes & Nobles bleek the place to be, dus ging mama op pad! Aangezien ik in onze lokale bibliotheek al volledig de tijd kan verliezen, was dit voor mij de boeken-hemel. Waar in Nederland de ene boekenwinkel na de andere failliet gaat, staan hier in NYC zo'n 10 van deze enorme boekenwinkels (3 verdiepingen) en dat is dan alleen nog maar deze keten. Ik moest mijn best doen om mijn mantra op te blijven zeggen want een zee van romans riep mijn naam. Uiteindelijk kwam ik terecht op de kinderafdeling waar ik maar moeilijk een keuze kon maken uit de snoezigste boeken voor mijn kleine prinses. Uiteindelijk ben ik tot 10 boeken gekomen die mijn goedkeuring konden wegdragen waaronder een super schattige Todler Bible, dus mama kan weer voorlezen wanneer we thuis zijn.

Onze uitstapjes komen langzaam tot een einde. Gisteren was ons laatste echte dagtripje naar Central Park; erg gezellig! Best bizar om door zo'n groot groen gebied te fietsen midden in een miljoenenstad. Je zou bijna vergeten dat nog geen honderd meter verder de stad vergeven is van auto's en getoeter (dat je overigens gek genoeg niet hoort wanneer je daar in het park zit). Met gehuurde fietsen - inclusief babyzitje - besloten we een rondje rond Central Park te fietsen, bijna 10km. Faylina móest verplicht een helmpje op, maar dat bleek een onmogelijke opgave aangezien de kleinste helm zelfs mij bijna paste. Dus hebben we het helmpje maar snel afgedaan zodra we uit het zicht waren van meneer fietsverhuur om te voorkomen dat we de hele rit met een sirene achter op de fiets reden. Het fietsen bleek niet geheel ongevaarlijk aangezien er nogal wat toeristen rond rijden die het fietsen niet bepaald gewend zijn. Dus bleek het een kwestie van 'bellen-voor-je-leven'! Gelukkig zat Faylina bij papa achterop, zodat ik voor ons beide ogen en oren kon zijn op een fietspad waar vooral hardlopers liepen en je links en rechts ingehaald werd door wát er dan ook sneller ging dan wij. En ja, dit kon soms - heuvel op - dus ook een hardloper zijn. Helaas gingen de twee uur fietsverhuur iets sneller dan we gedacht hadden want door ons picknickje moesten we nog best haasten om op tijd weer terug te zijn om de fietsen in te leveren.

We zijn inmiddels begonnen met het inpakken van onze koffers en rusten ondertussen nog even uit van alle belevenissen die we hebben mogen meemaken hier. Faylina is inmiddels begonnen aan haar 37 weken sprong en vraagt nu dus om wat meer aandacht en slaapt wat slechter in. We zijn er allemaal weer klaar voor om naar huis te gaan en het normale leven weer temoet te treden. Maar we vertrekken dus mooi niet zonder onze 'suitcase' vol met dromen en herinneringen.

Lfs. Y.