Hoewel we even een paar rustdagen in hebben gepland om allemaal weer even op aarde te landen, gaat er toch geen dag voorbij dat er niet iets te beleven valt. Omdat we toch niet helemaal stil konden zitten (lees; ik kon niet stilzitten), gingen we winkelen in de buurt van het appartement; Chelsea. Toegegeven, het feit dat we niet konden slagen lag blijkbaar aan het feit dat we niet goed gezocht hebben. Natuurlijk kun je hier alle grote merken vinden, maar ja... ik ben nu eenmaal niet merk-trouw! Via de app YELP konden we een aantal warenhuizen opzoeken en filteren op prijs en afstand. Helaas bleek het eerste warenhuis niet meer te bestaan, maar bij de tweede hadden we meer geluk. Old Navy bleek een mooie collectie te hebben waar zowel Harold als ik konden slagen voor wat basic kleding. Bij het afrekenen ging het echter mis... Mijn oplettende man merkte op dat de dame aan de kassa (een Latino mevrouw die we niet goed konden verstaan door haar accent) nogal aan het goochelen was en we de bon even moesten checken. Buiten telden we het aantal items en - inderdaad - er bleken 17 items in de tas te zitten en 18 te zijn aangeslagen. Snel liep ik terug naar binnen waar de dame mij vriendelijk te woord stond. So far, so good... maar daarna werd het ineens hogere wiskunde. De dame in kwestie telde de stapel kleren wel drie keer om vervolgens elke keer te concluderen dat ze allemaal op de bon stonden (ja, zover waren wij ook.... plús nog één extra). Uiteindelijk heb ik het vriendelijk van haar overgenomen en samen met haar ieder item van de bon af staan strepen totdat we op de bon nog één item over hielden. Zelf hadden we al in één oogopslag gezien dat dit het enige artikel was dat dubbel was aangeslagen, maar mevrouw wilde het graag allemaal natellen. Mij best, ik tel geduldig mee hoor...
Harold en Faylina waren inmiddels al naar het appartement terug en ik vergezelde ze niet veel later voor een gezonde lunch. Daarna kreeg ik nog even toestemming van manlief om door te shoppen in m'n eentje. Al snel vond ik de Manhattan Mall, waar ik me nog even kon vergapen aan meer leuks. Heel even was ik bang dat ik straks naakt naar het appartement zou moeten terugkeren omdat ik tot twee keer toe aan werd gesproken dat ik zo'n leuk jurkje aan had. Om verlegen van te worden...
Omdat ik nog steeds mijn mantra heb ("heb ik dit echt nodig") bleef de buit bij wat schattigs voor Fay en een maxi-dress voor mijzelf (daar kun je er immers nooit genoeg van hebben)... én een leuk cadeautje voor Harold, maar daar moet ie nog even op wachten. Op de terugweg haalde ik nog even een paar slices New York Pizza en besloot ik de metro terug te nemen in plaats van de benenwagen. Hoewel ik meestal de navigator ben van ons tweeën in de metro, had ik deze keer in mijn eentje wat meer moeite om de juiste weg te vinden. Ik zat op het perron te staren naar het matrixbord totdat de juiste lijn zou verschijnen. Waarschijnlijk vond een vriendelijke Afro Amerikaanse vrouw dat ik verdacht lang op de metro stond te wachten (ze gaan hier immers iedere 5min en ik stond er toch al zon 10min) en wees mij vriendelijk naar het juiste perron.
Vanavond hebben we even het dakterras opgezocht waar we nog niet waren geweest. Wat een uitzicht!!
Morgen maar een dagje écht rustig aan doen en met een lekker boek nestelen op het dakterras. Lekker zonnetje erbij en het vakantiegevoel is compleet!
Lfs Y.
1 opmerking:
Wat genieten jullie heelijk! En dan die nachtfoto, zou zo met m'n camera nasr jullie komen en mee doen. Mijn fotohart klopt er hard van. En Lonky, bloot terug naar t hotel is in New York toch geen probleem? ;-) En als je de jurk goed verkoopt heb je heel veel mogelijkheden om met iets nieuws terug nast t hotel te gasn heb ik begrepen. Geniet van jullie relax dag en de rest van de vakantie Cynthia en Huub xxx
Een reactie posten