Het begon allemaal in oktober. Voor wie het niet heeft gevolgd; ik stopte met roken en om te voorkomen dat ik (wederom) behoorlijk aan zou komen besloot ik te gaan sporten. Van een collega kreeg ik het start to run programma voor mijn Ipod en zo gezegd zo gedaan.
Met vallen en opstaan ben ik langzaam mijn conditie gaan verbeteren. Toen we echter met het huis aan de slag gingen werd de aandacht voor het hardlopen wat minder dus schreef ik me in voor het "Start to Run" programma bij onze plaatstelijke athletiekvereniging - als extra stok achter de deur. Helaas moest ik de eerste bijeenkomst missen door een begrafenis maar vorige week verscheen ik dan toch echt aan de start.
Het eerste half uur bestond met name uit, wat ik noemde, balletoefeningen, waar ik eigenlijk pas de volgende ochtend het nut van 'voelde'. Als afsluiting gingen we een intervaltraining doen waar ik, ondanks mijn gedegen voorbereiding, toch nog best moeite mee had.
Deze week was het huiswerk 4x5 min. rennen met kleine tussenpozen. De eerste twee keer gingen prima maar aan het einde van de 3e 5 min. wilde ik nog helemaal niet stoppen dus rende ik gewoon door, nog es 5 vijf minuten en daarna nog een stukje want ik was toch bijna thuis. Een hele vooruitgang al zeg ik het zelf! Zeker voor iemand die een half jaar geleden nog aan de beademing moest als ze de trap op liep. Op het werk neem ik nu 9 van de 10 keer de trap en ik let een beetje op wat ik eet. Het resultaat mag er dan ook zijn; zonder al te veel lijnen ben ik sinds de jaarwisseling al zo'n 5 kilo kwijt. Hoewel het erg langzaam is gegaan en ik daardoor ook niet echt heel duidelijk het verschil in de spiegel zie, voel ik me wel een stuk beter!
Dat is dus deel 1 van mijn gezondheid! Deel twee kreeg vandaag ook een vervolg. Na mijn achtste (!) antibiotica kuur heb ik van mijn huisarts een doorverwijzing ge-eist naar de KNO-arts. Hoewel ik wel een beetje opzie tegen de medische malle-molen, hoop ik wel dat er nu eens serieus naar mijn klachten word geluisterd. Voor wie het niet heeft gevolgd; ik kwakkel inmiddels al een jaar met een chronische verkoudheid en voorhoofds- en bijholte onstekingen. Ik heb vandaag weer medicijnen gekregen (ik geef inmiddels licht in het donker) om de zwelligen tegen te gaan en over 6 weken krijg ik een allergie-test en worden er foto's gemaakt... op hoop van zegen dan maar!
Na een drukke week ga ik dan nu toch echt genieten van een HEEL rustig weekend. Alle plannen zijn afgezegd want ik snak naar rust! Even just 'me, myself and I'.. en okay, een beetje Harold dan ;-)
Liefs Ylonka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten