Sinds gisteren ben ik, zo mogelijk, nog blijer dat we binnenkort in ons nieuwe stulpje trekken! In onze huidige wijk worden op dit moment de keukens van alle woningen gerenoveerd. Een pittige klus aangezien er nogal wat woningen zijn. De overbuuf heeft haar renovatie al een aantal weken geleden gehad maar is nog bezig met herstelwerkzaamheden. Gezien het om huurflats gaat is het blijkbaar de normaalste zaak van de wereld dat er meer gesloopt wordt dan opgebouwd. En daar kan ik met mijn pet niet helemaal bij. Ik ga in ons nieuwe huis goede afspraken maken met de aannemer en als ik niet tevreden ben zal ik dat zeker niet onder stoelen of banken steken. Je betaalt iemand om goed werk af te leveren dus dat mag je dan ook wel verwachten.
Goed, terug naar de renovatie hier... na weken van ergernis over de containers die hier in de straat zowat alle parkeerplaatsen innemen, is ons portiek toch ook aan de beurt. Ik was blij dat wij onder de renovatie uit konden komen. Ten eerste is onze keuken nog prima en gaan we er toch bijna uit. Daarnaast wil ik niet 2 weken uit mijn huis en zit ik niet te wachten op stof 'all over the place', vieze voeten door mijn hele huis en herrie. Nou, dat ik over dat laatste niet goed na heb gedacht werd vanmorgen wel duidelijk. Gisteren hoorden we al wat voetstappen door het trappenhuis alsof er een kudde stieren voorbij kwam. Buufje belde me halverwege de dag dat ze mijn plant maar binnen ging zitten omdat die al een aantal keer om was getrapt. Maar vandaag slaat toch echt alles! Gisteren was ik wat later naar bed gegaan want vandaag kon ik toch uitslapen. Nou niets was minder waar! Om even voor acht kwam onze slaapkamer muur er zowat uit. Ze waren namelijk begonnen om de keuken bij onze buurman te slopen, wiens keukenmuur slechts gescheiden wordt met een gipswandje van onze slaapkamer!
En daar, lieve mensen, word ik dus behoorlijk sjaggerijnig van! En dan druk ik me nog zacht uit! Ik kon Harold niet eens verstaan toen hij aan mijn voeteneind vroeg of ik een kopje koffie wilde (de schat!). Ik wist dat het hier gehorig was maar dit slaat alles!! Mopperend (waar ik zo goed in ben) ben ik uit bed geklommen en heb een aantal verwensingen richting muur geslingerd. Ik dacht zo mooi onder die renovatie uit te komen maar tegen wil en dank heb ik er toch last van.
En dan zijn er van die momenten dat ik wou dat Harold niet zo gevat was... want slechts enkele seconden nadat ik iets niet zo liefs door de muur heen had geroepen (geloof me ze hebben me toch niet gehoord) riep Harold me tot de orde. "Wat ga je straks tegen onze nieuwe buren zeggen? Denk je niet dat onze aannemer ook gewoon 's ochtends gaat beginnen met het uitbreken van de muur in het nieuwe huis?!"......
OEPS!
Liefs Y.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten