Indian Summer

 Met lege maagjes pakten we vandaag weer onze spulletjes in. Het hotelontbijt sloegen we vandaag maar even over en we gingen - dankzij de tip van Sarah nav het vorige blog - op zoek naar een iHop (International House Of Pancakes) op de route. Vlak voorbij Buffalo stopten we voor een flink (want dat was het) maar heerlijk ontbijt. Gelukkig zijn doggy-baggs hier niets vreemds want ik kòn niet meer. Na een enorme kop warme choco, scrambled eggs met bacon en rösti kon ik mijn New York Cheescake pancakes echt niet meer op zonder ziek te worden. Faylina was ook zeer te spreken over haar plain pancake!

Wat ik niet begrijp - en wat me vandaag dus voor de tweede keer overkwam - is waarom je automatisch een refill krijgt van het laatst gedronken drankje zonder dat je erom vraagt. Zo heb ik gisteren een enorm glas ice tea naar binnen zitten werken in de hoop daarna een gewoon glas water te kunnen bestellen maar kreeg ik doodleuk een nieuw glas ice tea.. En vandaag gebeurde hetzelfde met de warme choco. Die heb ik dus maar laten staan... Maar misschien kan iemand me uitleggen hoe dat hier werkt (help; Sarah?). Hoe kan ik aangeven dat ik genoeg heb gedronken?

Goed, back to the road. In een avontuurlijke bui besloten we af te wijken van de geijkte Interstate in de hoop wat meer van de mooie natuur te zien. Dat bleek een uitstekende zet. Kwijlend, kijkend naar de prachtige omgeving, hebben we met open mond de eerstvolgende uren naar buiten zitten kijken. De Indian Summer doet hier bijna zijn intrede en dat is te zien aan het prachtige kleurenpallet aan de bomen op de inmense bergen. Omdat we deze trip nog maar weinig foto's van ons drietjes hebben (wie moet ze immers maken) vonden we dit de perfecte scenery voor een family picture:

De terugweg leek een stuk langer te duren dan de heenweg, maar dit was wellicht te wijten aan het feit dat Faylina deze keer meer behoefte had aan pitstops dan de heenweg. Voor de gelegenheid heb ik zelf ook nog een kleine 2,5uur rubber verbrand om Harold een welverdiende pauze te geven. Na bijna twaalf uur onderweg doemden er eindelijk lichtjes op aan de horizon die verdacht veel op de New York skyline leken. Maar eerst stuurde Google Maps ons nog even de binnenstad van Jersey City door (ARGH...). Nadat we snel de spullen naar binnen hadden gebracht wilde Harold nog even de auto wegbrengen naar het verhuurbedrijf, maar werd helaas de halve binnenstad van NYC doorgestuurd... mijn arme man!

We hebben er wat voor over moeten hebben, maar het was dan ook elke kilometer waard! Maar nu kan ik geen auto meer van binnen zien dus genieten we de laatste week nog even lekker van New York waar vrijwel alles op loop/fiets/taxi/metro afstand is!

Liefs Y.